Catch Your Luck

Maandag was Yves jarig. 44 jaar! Tot 9 augustus is hij even toy-boy af.

We hebben best wat zitten meimeren sinds we hier zijn, maar in bijzonder het afgelopen weekend en op zijn verjaardag. Voor onze huwelijksreis waren we ook in Zuid Afrika en Mozambique en afgelopen weekend waren we op twee plekken waar we eerder zijn geweest. Moholoholo animal sanctuary in Hoedspruit, daar zijn we ook tijdens onze honeymoon geweest en Sabie, daar waren we vorig jaar met Tako Annemieke en Sam, maar dit keer met Freek en Blanca en Hanna. Zo’n mini trip down memory lane doet je wel even nadenken over wat er allemaal gebeurt is de afgelopen 11 jaar.

11 jaar geleden op Yves’ verjaardag heb ik zijn broers en zus ontmoet, dus we kunnen zeggen dat het vanaf dat moment echt “aan” was. 11 jaar! Toch wel een mensenleven… als je 11 bent.

De meesten weet wel van de echte eerste ontmoeting op de middelbare school en de 2de echte ontmoeting op Loosdrecht. Zo niet, recap: oud en nieuw feest in het huisje van Mark, veel cocktails, oneerbare voorstellen en gedeelde sinasappels de ochtend erna. We hebben veel goede vrienden die getuigen waren van onze eerste zoen en billenknijp momenten. Anyway!!!!

Een reis naar California en en een huwelijksaanzoek in Las Vegas verder en voila! Echtgenoot!

Ik ga geen levensverhaal vertellen. Ik wil juist vertellen over wat ik nou echt van hem vindt!

Waarom hou je nou van iemand? En waarom hou ik van Yves?

Voor onze vorige wedding anniversary heb ik yves een grote jampot geveven met daarin 221 redenen waarom ik van hem hou.

Hoe hij naar mij knipoogt, dat hij smelt elke keer hij naar Daniel kijkt. De liefde die hij voor zijn zoon heeft is magisch. De emoties hij laat zien en zo mooi verwoord. Dat hij mij altijd laat zien hoe veel hij van mij houd. Hoe hij mij verzorgde in het ziekenhuis, toen Daniel werd geboren. Hoe hij toch een kerst diner maakte, de kerst dat wij Cecilie verloren. Dat hij mij grappig vind en vind dat ik mooi kan zingen. Ik ben best grappig, maar zingen kan ik echt niet. (tuurlijk vind ik van wel, ik ben niet gek) Hoe hij mijn vrienden en vriendinnen omarmt. Dat hij altijd even naar me kijkt om te kijken of ik al huil bij een emo-film, iets dat Daniel nu al heeft overgenomen. Dat hij het helemaal prima vind dat ik naar al die festivals ga, hij weet dat ik dat wil en nodig heb om een leuke vrouw/ moeder/ echtgenote/ mens te zijn. Het is een groot onderdeel geweest van mijn herstel van mijn burnout en rouw om het verlies van mijn vader. We gaan ook vaak samen, dan zijn we helemaal in elkaar opgeslokt en verwikkeld. Heerlijk!!!

Ik hou van Yves omdat hij mijn verjaardag altijd een feest maakt, letterlijk. Surprise party op een boot met te veel prosecco en thaise massages voor iedereen! Slingers en een opgepimpte bejaardebak op Lievelinge. Hoe warm hij is zowel om tegenaan te liggen als de warmte in zijn woorden. Hoe hij ons mist als hij even weg is. Hoe stoer en sterk hij is, het is gewoon een lekkere man! Hoe hij het prima vindt dat ik glitters op mijn gezicht verf en dan trots naast me loopt. Ik hou van hem omdat hij hier een voetbal team (4 teams) heeft opgericht omdat Daniel wilt voetballen en het aanbod kut was. Dat hij ons huisje mooi en knus maakt en dat hij zorgt dat we altijd veilig zijn. Ik hou van hem omdat hij zijn familie heel belangrijk vindt. Ik hou van Yves omdat hij zo hard werkt, omdat hij zijn passie heeft gevonden en om zijn gezinnetje een fantastisch leven te geven. Ik hou van hem omdat hij geduldig is geweest in mijn zoektocht naar mijn passie en stond te juigen toen ik m vond. Hij is mijn grootste fan en ik de zijne. En er komen steeds meer redenen bij.

We hebben het geluk dat wij elkaar tegenkwamen na dat we onze wilde haren al kwijt waren, om vervolgens samen nieuwe wilde haren te groeien. We hebben het geluk dat we de zelfde levenskeuzes prioriteit geven. We hebben het geluk dat we elkaar belangrijk vinden. We hebben het geluk dat wij elkaars sterke kanten erkennen en op elkaar durven te leunen. Wij hebben het geluk dat we sterker worden en dichter bij elkaar komen als we moeilijke dingen meemaken. We hebben het geluk dat we het fijn vinden om met elkaar te praten en we luisteren allebei best goed.

En nu zitten we hier! Dit avontuur dat we samen zijn aangegaan. Geluk! En ik ben dankbaar. Dankbaar dat deze kans kwam langsvliegen, een kans die Yves gecreeerd heeft. Dankbaar dat we allebij stoer genoeg waren om m te grijpen. Dankbaar waar we zitten, dankbaar voor hoe we zitten. Ik ben dankbaar dat ik nu zijn tweede thuis van dichtbij mag zien, voelen en zelf verliefd mag worden op dit land.

Onsamenhangend verhaal, maar who gives a shit! Love is messy!

Lieve Yves, lieve man van mij, vader van mijn zoon, liefde van mijn leven, gefeliciteerd met je verjaardag!

Ik ben zo benieuwd naar ons volgende avontuur! What a ride so far!